Aan de voorzitter van het politiecollege en de politieraad

Aan de politieraadsleden van de politiezone xxxx

Geachte voorzitter,

Met dit schrijven willen we uw aandacht trekken op de aanhoudende uitholling van het statuut van de geïntegreerde politie.

Deze regering vraagt terecht veel inzet van onze politiemensen in extreem moeilijke en complexe situaties. Steeds voert het politiepersoneel loyaal zijn opdrachten uit, ondanks de sociale gevolgen voor onze gezinnen en ondanks de negatieve effecten op de gezondheid en het welzijn in het algemeen van het politiepersoneel.
En wat krijgen we als dank?

  • Sedert 2001 geen loonverhoging, zoals er wel één geweest is bij de andere Federale ambtenaren in 2009. Uiteindelijk heeft de regering ingezien dat er dringend een looncorrectie noodzakelijk was voor bepaalde categorieën van ons personeel. Echter een fundamentele aanpassing van de weddeschalen blijft uit.
  • Onze pensioenleeftijden zijn zoals voor iedereen gestegen, alleen in heel andere verhouding. Bovendien blijkt uit onze analyse van het voorliggend pensioenmodel dat we financieel er zeker niet op vooruitgaan en dat terwijl de loopbaanvoorwaarden verstrengd worden. Het ziet er voor de toekomstige generatie van politieambtenaren dan ook niet rooskleurig uit.
  • De regering schuift ook een vernieuwde tuchtwet naar voor waarbij we moeten vaststellen dat er een concentratie van macht bij de korpschef komt en dat het politiecollege buiten spel wordt gezet. In dat voorstel is er ook geen evenwicht in de verdedigingsmiddelen. De mogelijke sancties zijn draconisch te noemen. De politie is één van meest gecontroleerde openbare diensten en met een dergelijke tuchtwet is het evenwicht helemaal zoek.
  • Compleet haaks op het voorstel van de nieuwe tuchtwet staat de aanpak van de regering ten opzichte van geweld tegen politie. De straffeloosheid blijft bestaan waardoor het respect voor het politieambt als sneeuw voor de zon smelt.
  • Als uitsmijter wil deze regering ook de ziektedagen afschaffen en vervangen door een veel minder gunstig systeem. Ze doet dat door bewust verkeerde informatie te verspreiden aan de media en aan de burger om zo daarvoor de nodige politieke steun te krijgen. Nochtans biedt het bestaande systeem een gewaarborgd inkomen voor mensen die het ongeluk hebben zwaar ziek te worden. Het is absoluut onjuist te beweren dat die dagen extra verlof zijn die kunnen opgenomen worden om vroeger met pensioen te kunnen gaan. Immers er is steeds een doktersattest noodzakelijk en er bestaat ook een controle. Dit staat haaks met hoe men het absenteïsme zou moeten aanpakken. Onze mensen kreunen onder de werkdruk door de structureel zware personeelstekorten. Ze worden geconfronteerd met leed en gevaren tijdens de uitoefening van de job. Werken bij nacht, in weekend en op feestdagen vereist ook zware fysieke en sociale inspanning. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er al eens personeelsleden zwaar ziek worden. De nieuwe ziekteregeling zal voor deze personeelsleden een zware financiële aderlating betekenen bovenop hun gezondheidsproblemen. Is dat dan het respect en de steun die de politiemensen mogen ontvangen van hun overheid?

Uit de hierboven aangehaalde problematiek, namelijk de uitholling van het statuut, is het dan ook niet te verwonderen dat er te weinig nieuwe personeelsleden worden gevonden die zich nog willen engageren voor een nochtans nobele job. Met als gevolg dat de tekorten en de daaraan gekoppelde extra lasten blijven bestaan. Immers de aantrekkingskracht om te kiezen voor onze job is aan het verdwijnen. We zijn in een vicieuze cirkel beland en het zal moeilijk worden deze ten gunste te doorbreken, zeker niet als men verder ons statuut en onze job onaantrekkelijk blijft maken.
Het NSPV ziet zich genoodzaakt u hierover te informeren en vraagt ook uw begrip en steun.
We vragen uitdrukkelijk om uw politieke verantwoordelijkheid op te nemen en dat op alle echelons.
Het NSPV vraagt op heel korte termijn een duidelijk positief signaal van de overheden.
Het NSPV zal zich ook als grootste vakorganisatie verplicht voelen actie te ondernemen als de situatie geen kentering neemt. De onrust bij onze politiemensen neemt toe en maakt plaats voor terechte woede. Dat is jammer maar wel te begrijpen.
Als vakorganisatie gaan we onze leden steunen.

Laat dit een niet mis te verstane waarschuwing zijn:
We zijn het geweld tegen de politie moe, we zijn de aanvallen op ons statuut meer dan beu, en we voelen ons niet gesteund door onze overheden waaraan we steeds loyaal zijn gebleven. Zo kan het echt niet verder meer. Er is geen evenwicht meer.

Carlo Médo - Nationaal voorzitter